ഓരോ വാക്കും ഫാസിസത്തിന്റെ ശവപ്പെട്ടിയിൽ തറക്കപ്പെട്ട ഓരോ ആണിയാണ്. ഗസ്റ്റപ്പോ തടവിലായിരുന്നപ്പോൾ ടോയ്‌ലെറ്റ് പേപ്പറുകളിൽ എഴുതിയത് അനുഭാവികളാൽ ജയിൽ മുറിയിൽ നിന്ന് കടത്തിക്കൊണ്ടുപോയി. ആ സൃഷ്ടി മനുഷ്യാത്മാവിന്റെ സാക്ഷ്യവും അതിൽത്തന്നെ ഒരു പ്രതിരോധവുമാണ്.
മൊഴിമാറ്റം : മണിരത്നം
ജൂലിയസ് ഫൂചിക്ക് രണ്ടുതവണ കൊല്ലപ്പെട്ട വ്യക്തിയാണ്. താൻ ഭാഗമായിരുന്ന ചെറുത്തുനിൽപ്പിനെ നിശ്ശബ്ദമാക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചുകൊണ്ട് നാസികൾ അദ്ദേഹത്തെ പച്ചമാംസത്തിൽ കൊലപ്പെടുത്തി. നാല് പതിറ്റാണ്ടുകൾക്ക് ശേഷം, പുതിയതായി കണ്ടെത്തിയ കോർപ്പറേറ്റ് മുതലാളിത്തത്തോടുള്ള വിശ്വസ്തത തെളിയിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന സ്വന്തം നാട്ടുകാരാൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആത്മാവിനെ കൊലപ്പെടുത്തി. എന്നിട്ടും, ഫൂചിക്കും അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതികളും ചരിത്രത്തിലേക്ക് കൊഴിഞ്ഞു പോകാൻ വിസമ്മതിക്കുന്നു. അവന്റെ വാക്കുകൾക്ക് ഇപ്പോഴും മനുഷ്യാത്മാവിനെ ഉത്തേജിപ്പിക്കാനും പ്രചോദിപ്പിക്കാനുമുള്ള ശക്തിയുണ്ട്; അദ്ദേഹത്തിന്റെ വാക്കുകൾ ഇപ്പോഴും സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ ശത്രുക്കളെ വേട്ടയാടുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതികളുടെ സുവ്യക്തതയും സംശയരഹിതമായ കുറ്റാരോപണവും ഫൂചിക്കിന്റെ മുഖമുദ്രയാണ്. അവൻ എന്തുതന്നെ ആയിരുന്നാലും, ഫൂചിക്ക് ഒരിക്കലും അവ്യക്തനായിരുന്നില്ല. പരിതസ്ഥിതിയെക്കുറിച്ചുള്ള ആ വ്യക്തതയാണ് അദ്ദേഹത്തെ ഒരു മനുഷ്യനും ഭൗതികവാദിയും മാർക്സിസ്റ്റുമായി നിർവചിച്ചത്. ചുറ്റുമുള്ള ലോകത്തെ കുറിച്ച് അദ്ദേഹത്തിന് മിഥ്യാധാരണകളൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അവ ഭയാനകമായ് വികലമാക്കപ്പെട്ടതാണെന്നും, സൗന്ദര്യവർദ്ധക വസ്തുക്കൾ ഒരു പരിഹാരമല്ലെന്നും അവനറിയാമായിരുന്നു. ജൂലിയസ് ഫൂചിക്ക് ആദർശവാദിയായിരുന്നില്ല; അവൻ കാൽപനികവാദി ആയിരുന്നില്ല. അദ്ദേഹം ഒരു കമ്മ്യൂണിസ്റ്റായിരുന്നു. അവനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം വാക്കുകൾ അടിച്ചമർത്തലിനെതിരായ ആയുധങ്ങളായിരുന്നു, മെച്ചപ്പെട്ട ലോകത്തെ രൂപപ്പെടുത്തുന്നതിനുള്ള ഉപകരണങ്ങളായിരുന്നു.
ജൂലിയസ് ഫൂചിക്ക് 1903 ഫെബ്രുവരി 23-ന് ഒരു ഉപരിവർഗ കുടുംബത്തിലാണ് ജനിച്ചത്. കൗമാരപ്രായത്തിൽ തന്നെ അദ്ദേഹം ഒരു പ്ലെബിയൻ എന്നതിൽ നിന്നും തൊഴിലാളിവർഗത്തിലേക്കുള്ള പരിവർത്തനം ആരംഭിച്ചു. വൈരുദ്ധ്യങ്ങളിൽ അധിഷ്ഠിതമായ ഒരു ലോകക്രമം കണ്ടാണ് അദ്ദേഹം വളർന്നത്. ഓസ്ട്രോ-ഹംഗേറിയൻ സമഗ്രാധിപത്യത്തിന് കീഴിൽ തിരിയുന്ന, അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ട ഒരു സംസ്കാരത്തെയും അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ട ഒരു ജനതയെയും അദ്ദേഹം പ്രതിനിധീകരിച്ചു. ജീവിതാസക്തി നിറഞ്ഞ അവന്റെ നാട്ടുകാർ ഭക്ഷണത്തിനായി തെരുവിൽ പോരാടാൻ നിർബന്ധിതരായി. കൊട്ടാരങ്ങളിലെ വാർദ്ധക്യം ബാധിച്ചവർ കർഷകരായ ആൺകുട്ടികളെ വീട്ടിൽ നിന്ന് വളരെ അകലെയുള്ള യുദ്ധക്കളങ്ങളിൽ മരണത്തിലേക്ക് നയിക്കുകയായിരുന്നു. സാമൂഹിക ക്രമത്തിലും മതപരമായ പിടിവാശിയിലുമുള്ള നിരാശ അവനെ 16-ാം വയസ്സിൽ ക്രിസ്ത്യൻ ശിക്ഷണം ഉപേക്ഷിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചു. 19-ആം വയസ്സോടെ ജൂലിയസ് ഫൂചിക്ക് പുതിയ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പാർട്ടിയിൽ അംഗമായിരുന്നു.സോവിയറ്റ് യൂണിയനിലെ നാല് മാസത്തെ താമസം അദ്ദേഹത്തെ സോവിയറ്റ് ശൈലിയിലുള്ള കൂട്ടായ്‌മയുടെ കടുത്ത ആരാധകനാക്കി. സോവിയറ്റ് യൂണിയനിൽ താൻ കണ്ടത് സൂര്യനു കീഴിൽ തങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ സ്ഥാനം വീണ്ടെടുക്കുന്ന ഒരു ജനതയെയാണെന്ന് അദ്ദേഹം വിശ്വസിച്ചു. ഈ അനുഭവങ്ങളുടെ ഫലം സോവിയറ്റ് യൂണിയനെയും ജോസഫ് സ്റ്റാലിന്റെ നേതൃത്വത്തെയും പൂർണ്ണഹൃദയത്തോടെ പ്രശംസിച്ച അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതിയാണ് V zemi, kde zítra již znamená včera (In a Land, Where Tomorrow is Already Yesterday). 1929 മുതൽ, രണ്ടാം ലോക മഹായുദ്ധം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെടുന്നത് വരെ, പാർട്ടി മുഖപത്രമായ റൂഡ് പ്രാവോയുടെ (ചുവപ്പ് നിയമം) സഹ-എഡിറ്ററായി അദ്ദേഹം സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു.
ഒരു നിഷ്പക്ഷ നിരീക്ഷകൻ എന്ന നിലയിൽ ഫൂചിക്കിനെക്കുറിച്ച് എഴുതുന്നത് വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടാണ്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ പോരാട്ടം മനുഷ്യരാശിയുടെ പോരാട്ടമായിരുന്നു എന്ന വസ്തുതയിൽ നിന്ന് ആർക്കും ഒഴിഞ്ഞുമാറാൻ കഴിയില്ല. അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതികൾ ഫാസിസത്തിനെതിരായ അദ്ദേഹത്തിന്റെ വ്യക്തിപരമായ ചെറുത്തുനിൽപ്പിന്റെ ഒരു വിവരണം മാത്രമല്ല, ഫലത്തിൽ ചെക്കോസ്ലോവാക്യൻ പ്രതിരോധ പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ കാലാനുസൃതമായ വികാസമാണ്. തന്റെ കൃതികളിലൂടെ, ‘അരാഷ്ട്രീയത’യുടെ അപകടങ്ങളെക്കുറിച്ച് അദ്ദേഹം മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്നു. തന്റെ രാജ്യം എങ്ങനെ ഒറ്റിക്കൊടുക്കപ്പെട്ടുവെന്ന് അദ്ദേഹം വിശദമാക്കുന്നു; അല്ലെങ്കിൽ കൂടുതൽ ഉചിതമായി പറയുകയാണെങ്കിൽ സാമ്രാജ്യത്വവാദികൾ നാസി മൃഗീയത്വത്തിന്‌ ‘വിറ്റുപോയി’ എന്ന് പറയുന്നു. എന്തുകൊണ്ടാണ് ചെക്കോസ്ലോവാക്യൻ അധികാരികൾ നാസി ആക്രമണകാരികളുമായി സഹകരിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചതെന്ന് അദ്ദേഹം ജനങ്ങളോട് പറയുന്നു. നാസി ശക്തിക്കെതിരെ സായുധ ചെറുത്തുനിൽപ്പ് നടത്താൻ ചെക്കോസ്ലോവാക്യയിലെ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പാർട്ടിയുടെ ശ്രമങ്ങളെ അദ്ദേഹം വിവരിക്കുന്നു.
ഫാസിസത്തിനെതിരായ ചെക്കോസ്ലോവാക് ചെറുത്തുനിൽപ്പിന്റെ ചലനാത്മക വിവരണമാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ‘കഴുമരത്തിൽ നിന്നുള്ള കുറിപ്പുകൾ’. നിങ്ങൾ വായിക്കുമ്പോൾ, പതിറ്റാണ്ടുകളുടെ കാലവും അവനിൽ നിന്ന് നിങ്ങളെ വേർപെടുത്തുന്ന ശൂന്യതയുടെ വിശാലമായ ദൂരങ്ങളും തകരുന്നു. നിങ്ങൾ ഫൂചിക്കിന്റെ സഖാക്കൾ ആയിത്തീരുന്നു. വ്യക്തിപരവും രാഷ്ട്രീയവുമായ ലയനമാകുന്നു. ഓരോ വാക്കും ഫാസിസത്തിന്റെ ശവപ്പെട്ടിയിൽ തറക്കപ്പെട്ട ഓരോ ആണിയാണ്. ഗസ്റ്റപ്പോ തടവിലായിരുന്നപ്പോൾ ടോയ്‌ലെറ്റ് പേപ്പറുകളിൽ എഴുതിയത് അനുഭാവികളാൽ ജയിൽ മുറിയിൽ നിന്ന് കടത്തിക്കൊണ്ടുപോയി. ആ സൃഷ്ടി മനുഷ്യാത്മാവിന്റെ സാക്ഷ്യവും അതിൽത്തന്നെ ഒരു പ്രതിരോധവുമാണ്. തേർഡ് റീച്ചിന്റെ മനുഷ്യത്വരഹിതമായ അതിക്രമങ്ങളെക്കുറിച്ചും ഫൂചിക്കും സഖാക്കളും നടത്തിയ വീരോചിതമായ ചെറുത്തുനിൽപ്പുകളെക്കുറിച്ചും അവ സംസാരിക്കുന്നു. മനുഷ്യത്വരഹിതമായ പീഡനങ്ങൾക്കിരയായിട്ടും ധീരരായ മനുഷ്യർ വ്യാജ വിവരങ്ങൾ നൽകി നാസികൾക്ക് തങ്ങളുടെ സഖാക്കളെ പിടികൂടാതിരിക്കാൻ ആവശ്യമായിരുന്ന സമയം നൽകിയതെങ്ങനെയെന്ന് ഇത് വിശദമാക്കുന്നു. സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ ദുർബ്ബലതയും അമൂല്യതയും വ്യക്തമാകും. എല്ലാ പ്രതീക്ഷകളും വളരെ മാധുര്യമുള്ളതും, ഓരോ ആഗ്രഹവും വളരെ കയ്പേറിയതും, ഓരോ നിമിഷവും വളരെ വിലപ്പെട്ടതും, ഓരോ ചിന്തയും വളരെ ഹൃദ്യവുമാണ്. തടവറയിലും ഫൂചിക്ക് തന്റെ പോരാട്ടം തുടർന്നു. തന്റെ സഖാക്കളുടെ പ്രതീക്ഷകളെ തകർക്കാൻ നാസികൾക്ക് കഴിയുന്നില്ലെന്ന് അദ്ദേഹം കാണിച്ചു. തന്റെ ജോലിയുടെ ഒരു ഭാഗത്ത്, തന്റെ സഹതടവുകാരുടെ ധാർമ്മികതയും പ്രതീക്ഷകളും ഉയർത്തിപ്പിടിക്കാൻ നടത്തിയ പ്രത്യേക മെയ് ദിന വ്യായാമം (ചുറ്റികയുടെയും അരിവാളിന്റെയും പ്രവർത്തനങ്ങൾ അനുകരിച്ച്) ഫൂചിക്ക് വിവരിക്കുന്നു. ഓരോ പ്രവൃത്തിയും ഒരോ കലാപമായിരുന്നു; ഓരോ പ്രവൃത്തിയും ശത്രുക്കൾക്കെതിരെയുള്ള ഒരു രാഷ്ട്രീയ പ്രസ്താവനയായിരുന്നു. എന്നെന്നേക്കുമായി വിപ്ലവകാരിയായ, ഫൂചിക്ക് നാസി വിചാരണ നാട്യങ്ങളിൽ തന്റെ പീഡകരുടെ മേശകൾ മറിച്ചിടുകയും ഫാസിസത്തിന്റെ ‘ഹിംസാത്മകമായ സർക്കസ്സിൽ’-മരണത്തെക്കുറിച്ച് സ്വന്തം വിധി പ്രഖ്യാപിക്കുകയും ചെയ്തു. 1943 സെപ്തംബർ 8-ന് തന്റെ അന്ത്യത്തിലേക്ക് നയിക്കപ്പെടുമ്പോൾ അദ്ദേഹം തന്റെ അവസാന വിപ്ലവ പ്രകടനമായി കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് സാർവ്വദേശീയ ഗാനം പാടി.
സഖാവ് ജൂലിയസ് ഫൂചിക്ക്, മനുഷ്യരാശി നിങ്ങളെ സ്നേഹിക്കുന്നു, ഞങ്ങൾ ജാഗ്രതയിലാണ്!
കടപ്പാട്:നന്ദു ഗോപൻ / ബോധികോമൻസ്
Join us on whatsapp https://chat.whatsapp.com/ECIzb8MCG7n7wztRztDtpn
Join us on Telagram https://t.me/aroraonlinenewsportal
#NoOneRapedDalits